'Meeting With Pol Pot': บทวิจารณ์เมืองคานส์

ผบ. : ริทธี ปาน ฝรั่งเศส/กัมพูชา 2024. 112นาที

Rithy Panh ยังคงเป็นสักขีพยานถึงประวัติศาสตร์ของกัมพูชาต่อไปพบกับพลพต- การเขียนบทละครที่ดัดแปลงมาอย่างอิสระโดยทั่วไปของเขาอาศัยหนังสือสารคดีขนาดกว้างขวางของเอลิซาเบธ เบกเกอร์เรื่อง 'When The War Was Over' โดยเลือกหัวข้อของนักข่าวสามคนที่ได้รับเชิญให้สัมภาษณ์ผู้นำเขมรแดง โพล พต ในปี 1978 ช่วงเวลานี้กลายเป็นการพิจารณาระหว่าง การโฆษณาชวนเชื่อและความเป็นจริง ความเพ้อฝัน และความท้อแท้

Rithy Panh ยังคงเป็นพยานถึงประวัติศาสตร์ของกัมพูชาต่อไป

เหมือนที่ Panh เข้าชิงออสการ์เลยภาพที่หายไป(2013) ภาพยนตร์เรื่องนี้คือการเดินทางที่กลายเป็นการค้นหาความจริง วิธีการแบบดั้งเดิมของ Panh อาจทำให้แฟน ๆ บางคนเคยชินกับงานสารคดีของเขาผิดหวัง แต่องค์ประกอบระทึกขวัญและนักแสดงที่น่าดึงดูด (Irene Jacob, Gregoire Colinและคณะ) อาจทำให้เป็นเชิงพาณิชย์มากขึ้น นี่เป็นครั้งที่สองที่ Panh ไปเยี่ยมหนังสือของ Becker เมื่อถึงปี 1996โพธิ์นามาจากคำพยานที่มีอยู่ในนั้นด้วย Dulac Distribution จะเปิดตัวพลพตในฝรั่งเศสเมื่อวันที่ 5 มิถุนายน หลังจากการฉายรอบปฐมทัศน์โลกในส่วน Cannes Premiere

แรงบันดาลใจจากเหตุการณ์จริงมีตติ้งกกับพลพตเริ่มต้นเมื่อนักข่าวชาวฝรั่งเศส Elise Delbo (Irene Jacob), Alain Cariou (Gregoire Colin) และช่างภาพนักข่าว Paul Thomas (Cyril Guei) บินไปประชาธิปไตยกัมพูชา (ปัจจุบันคือกัมพูชา) ตามคำร้องขอของเขมรแดง พวกเขาได้รับสัญญาว่าจะให้สัมภาษณ์กับพอล พต ซึ่งเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมเกินกว่าจะต้านทานได้ เพลงที่เร้าใจและระทึกใจของ Marc Marder ช่วยเพิ่มความรู้สึกของหนังระทึกขวัญทางการเมืองในยุคนั้น หรือนวนิยายของ John Le Carre หรือ Graham Greene นักข่าวทุกคนมีแนวทางที่แตกต่างออกไปเล็กน้อยกับงานนี้ Elise เป็นธุรกิจและมีประสิทธิภาพ อแลงผู้ร่าเริงเล็กน้อยสวมมิตรภาพของเขากับพอล พตเป็นเกียรติยศ โดยรู้สึกว่าความเห็นอกเห็นใจทางการเมืองของเขาอาจทำให้เขาได้รับสิทธิพิเศษ (พอล พตเคยศึกษาที่ปารีสเมื่อต้นทศวรรษ 1950) พอลมีความระมัดระวังมากขึ้น โดยตั้งใจที่จะถ่ายภาพทั้งหมดที่เขาสามารถทำได้

ในไม่ช้าก็เห็นได้ชัดว่ารัฐบาลจะจำกัดการเคลื่อนไหวของทั้งสามคน และอนุญาตให้พวกเขาเห็นเฉพาะสิ่งที่ได้รับการอนุมัติอย่างเป็นทางการเท่านั้น ปล่อยให้พวกเขาติดอยู่ที่ไหนสักแห่งระหว่างนักท่องเที่ยวกับเชลย มีการเยี่ยมชมเวิร์คช็อปงานประติมากรรมและจิตรกรรม การพบปะกับชาวนาที่ดูเหมือนหวาดกลัวที่จะพูดออกไป การรับประทานอาหารร่วมกับสหกรณ์ทางทหารที่ดำเนินไปอย่างเงียบๆ ทุกสิ่งทุกอย่างได้รับการออกแบบมาเพื่อเชิดชูคุณธรรมของสังคมใหม่ที่ถูกสร้างขึ้นโดยเขมรแดง ในขณะที่พวกเขามุ่งมั่นที่จะแทนที่คุณค่าที่กำหนดโดยลัทธิล่าอาณานิคม จักรวรรดินิยม และความชั่วร้ายของระบบทุนนิยม

ปฏิกิริยาของนักข่าวต่อเหตุการณ์ต่างๆ กลายเป็นแรงผลักดันของเรื่องราว อแลงยังคงเห็นอกเห็นใจต่อความทะเยอทะยานของเขมรแดงและไม่เต็มใจที่จะเขย่าเรือ เอลิเซ่เป็นคนจริงจังมากขึ้น โดยหวังว่าจะได้พบเพื่อนบางคนในพนมเปญที่หายตัวไป พอลยิ่งโกรธเคืองมากขึ้น เตรียมที่จะโจมตีด้วยตัวเองและชดใช้ผลที่ตามมาจากการหลบหนีกองทัพของพวกเขา และในขณะที่นักข่าวทั้งสามคนเริ่มปะติดปะต่อสิ่งที่เกิดขึ้นจริงในกัมพูชา พวกเขาก็ดูเหมือนจะเป็นตัวแทนของสายตาชาวตะวันตกที่ได้รับการปกป้องจากการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Alain จำเป็นต้องค้นหามโนธรรมของเขาและตั้งคำถามถึงราคาของการปฏิวัติอันรุ่งโรจน์ที่สร้างขึ้นจากการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์และการทำลายสิทธิมนุษยชนส่วนบุคคล

แนวระทึกขวัญที่เหมือนวางอุบายมาในพบกับพลพตยังคงมีความตึงเครียดอยู่ว่างานหลักจะเกิดขึ้นจริงหรือไม่ และท้ายที่สุดแล้ว ไม่ว่างานใดในทั้งสามคนจะรอดมาได้หรือไม่ รายงานทางวิทยุพูดถึงภัยคุกคามที่เพิ่มขึ้นตามชายแดนเวียดนาม และมีความรู้สึกว่ายุคสมัยของเขมรแดงกำลังหมดลง

ปานนำองค์ประกอบที่คุ้นเคยมาสู่การเล่าเรื่อง โดยประหยัดการใช้ฟุตเทจขาวดำเพื่อให้รายละเอียดที่สมจริงแก่ภาพยนตร์ เขายังใช้รูปปั้นดินเผาที่เห็นก่อนหน้านี้ด้วยภาพที่หายไปเพื่อพรรณนาถึงเหตุการณ์และการค้นพบที่ไม่เคยได้รับการบันทึกไว้ในภาพยนตร์ มันเป็นวิธีการถ่ายทอดความอดอยาก การทรมาน และหลุมศพจำนวนมากอย่างมีประสิทธิภาพโดยพอล พต ผู้ซึ่งโต้แย้งว่า "การไม่มีมนุษย์ยังดีกว่าการที่มนุษย์ไม่สมบูรณ์"